Bryły – podstawowe wzory
H – wysokość bryły Pp – pole podstawy Pb – pole powierzchni bocznej V – objętość bryły P – pole powierzchni bryły Graniastosłup Sześcian Prostopadłościan Ostrosłup Walec Stożek ścięty Kula
Strona Główna
Paris Review – Robert Rauschenberg
Oto obraz Roberta Rauschenberga, amerykańskiego twórcy sztuki popularnej. Wybraliśmy właśnie tego artystę, gdyż mówi się o nim, że ilustruje „piekło XX wieku”. Te ilustracje bywają bardzo pomysłowe – artysta tworzył zaskakujące kolaże z różnych elementów i przedmiotów, zaczął później stosować technikę wcierki, co pozwoliło łączyć fotografie, druk z malarstwem na płótnie. Wykorzystywał w swojej sztuce osiągnięcie nauki: laser, hologramy. Twierdził, że „para skarpetek nie gorzej nadaje się do stworzenia obrazu niż drewno, gwoździe, terpentyna, olej
Motyw w malarstwie. Książka.
Malarze rzadko malowali książkę dla niej samej. Ale bywała bardzo ważnym symbolem, bo towarzyszy człowiekowi, odkąd umie on pisać i czytać. 1. Giuseppe Arcimboldo Bibliotekarz (XVI wiek) Czym był manieryzm? W XVI wieku, we Włoszech zrodził się taki nurt w sztuce. Malarze tego nurtu zapragnęli tworzyć dzieła zadziwiające, może nawet szokujące, uderzające niezwykłym pomysłem, sposobem wykonania, a nie na przykład tematem. To nie pokazywana natura ma być wspaniała, lecz sama sztuka! Później w manieryzmie
Atelier malarza – Gustave Courbet
Malarze często uwieczniali na płótnach swoją pracownię i siebie samego przy pracy. W końcu jest to miejsce, gdzie rodzi się sztuka. Popatrzmy na jeden z najsłynniejszych obrazów tego typu: Atelier malarza Gustave’a Courbeta – francuskiego realisty. Najpierw garść informacji: Dokładny tytuł obrazu jest dłuższy i brzmi tak: Atelier malarza. Alegoria realna określająca siedmioletnią fazę mojego życia artystycznego. Tytuł sporo podpowiada: malarz zapragnął zgromadzić w jednej przestrzeni zarówno świat współczesnej sobie sztuki, jak i tematów, muz, które
Motyw w malarstwie. Praca i lenistwo.
Porównaj i przypisz do odpowiednich obrazów poniższe teksty: 2) Artysta wokół stołu pełnego jadła ukazał śpiących przedstawicieli trzech stanów: studenta, chłopa i żołnierza, zawierając w tym dydaktyczną satyrę na swoich współczesnych. Sztuka świata, tom 6 3) Obraz (…) przedstawiający najemnice, zbierające na rżysku pozostałe po żniwie kłosy, które zgodnie ze starym obyczajem należały się najuboższym. Zwarta forma postaci, zrytmizowane gesty, prostota i powaga. Sztuka świata, tom 8 4) Rycinę Pietera van der Heydena
Portret trumienny
Co to jest portret trumienny Tylko w Polsce malowano portrety trumienne. Pomysł może nieco makabryczny – ale dzięki niemu znamy twarze szlachty polskiej. Potrzebna wiedza Portret trumienny malowano, aby uświetnić pogrzeb, aby zmarły w pewien sposób „uczestniczył” w uroczystości. Ma wyglądać jak żywy, jego wizerunek ma być oddany wiernie, z otwartymi oczami, w kunsztownym stroju, według najnowszej mody. Rozkwit portretów trumiennych przypadł na wiek XVII. Charakterystyczny jest ich kształt: sześcio- lub ośmiokątny, zgodny z kształtem krótszego
Bracia Limbourg. Widokówki ze średniowiecza.
Średniowiecze. Początek wieku XV. Na dworze księcia de Berry życie toczy się spokojnie, dostatnio i zgodnie z obyczajami epoki. Skąd to wiemy? Dzięki malarzom – braciom Limbourg, którzy utrwalili w miniaturach życie dworskie w Berry. Książę Jean de Berry zaprosił na swój dwór braci – malarzy słynących z talentu odwzorowywania prawdziwego świata w sztuce. Limbourgowie przyjęli zamówienie i ozdobili modlitewnik księcia miniaturami. Każdy miesiąc otrzymał swój obrazek. Była to wielka chluba dla księcia, ale i zysk dla potomnych
Portret – pytanie ze sztuki
Leonardo da Vinci „Mona Liza” Pablo Picasso „Portret Dory Maar” To portret i to portret. Pierwszy – najbardziej znany na świecie – pędzla włoskiego geniusza renesansu Leonarda da Vinci. Drugi – geniusza współczesnej sztuki, artysty dwudziestowiecznego Pabla Picassa. Albrecht Dürer „Autoportret” Witkacy „Autoportret” To autoportret i to autoportret. Na pierwszym własne oblicze odmalował renesansowy malarz niemiecki, na drugim utrwalił swój wizerunek polski malarz i pisarz międzywojenny – Stanisław Ignacy Witkiewicz zwany Witkacym.
Fantastyka w obrazach
Jeśli motywem przewodnim testu byłaby fantastyka, pytanie o elementy fantastyczne na załączonym dziele malarskim jest nieuniknione. Obraz I, średniowieczny Św. Jerzy ze smokiem – Vitale da Bologna– XIV wiek. Zwróć uwagę na układ postaci: w centrum rycerz, celuje włócznią w smoka, z boku, po prawej stronie – księżniczka. Scena jest dynamiczna – powoduje to ukazanie ruchu osób centralnych – rycerza i nienaturalnie wygiętego konia. Co jest tu elementem fantastycznym? Oczywiście, smok. Obraz II, szesnastowieczny Hieronim
Portret młodzieńca z czaszką – Frans Hals
Co ten chłopak ma wspólnego z teatrem? Frans Hals, Portret młodzieńca z czaszką Frans Hals był znakomitym portrecistą siedemnastowiecznym. Między innymi namalował tego chłopaka z czaszką. Jaką słynną postać i scenę teatralną przypomina? Mam nadzieję, że błyskawicznie skojarzyliście. Podpowiedzią są inne tytuły tego portretu: Hamlet albo Vanitas. Co to więc za postać? Hamlet, rzecz oczywista – gdyby tematem przewodnim Waszego tekstu był teatr, pewnie nie obejdzie się bez jakiejś szekspirowskiej tragedii. Hamlet z czaszką
Artysta i sztuka
Porządkujemy wiedzę ogólną Kim jest artysta? Twórcą dzieł sztuki. Do grona artystów zaliczymy muzyków, poetów, pisarzy, rzeźbiarzy, malarzy, aktorów, tancerzy. Ktoś, kto tworzy, czerpiąc z talentu i wyobraźni, jest artystą. A jacy są artyści? Czy to geniusze, oryginały, ludzie nie z tej ziemi, czy skromni, uparci, niespecjalnie różniący się od innych ludzi? A to już bardzo różnie widziano podczas dziejów ludzkiej kultury. Jakie są zadania sztuki i artystów? Właściwie po co nam obrazy, książki czy
Święty Sebastian – Andrea Mantegna
Oto wizerunek żołnierza rzymskiego, który stał się chrześcijańskim świętym. Sebastian przeżył rany od strzał, którymi przebito jego ciało. Jeszcze raz skazany na śmierć – zatłuczonego maczugami, a ciało męczennika wrzucono do kloaki. Andrea Mantegna Święty Sebastian (1459 r.; olej na płótnie, Kunsthistorsiches Museum w Wiedniu) Świat kształtów zastygłych w bezruchu robi wrażenie wykutego w marmurze. Kompozycja wyraża spokojne trwanie, jakby ruch został zatrzymany raz na zawsze, na wieczność. Ta statyczność osiągnięta jest przez
Eugène Delacroix – Wolność wiodąca lud na barykady
Pojęcie wolności narodu pojawiło się tak naprawdę dopiero w romantyzmie. I od razu znalazło odbicie w sztuce i literaturze. To dzieło stało się symbolem romantycznego zaangażowania artysty oraz zostało okrzyknięte pierwszym politycznym dziełem nowoczesnego malarstwa. W 1831 roku obraz został pokazany pod tytułem: Dwudziesty ósmy lipca. Wolność wiodąca lud na barykady. Eugène Delacroix, WOLNOŚĆ WIODĄCA LUD NA BARYKADY Olej na płótnie, 1830, Paryż, Luwr Nad całością kompozycji dominuje alegoryczna figura Wolności, wyobrażona jako młoda kobieta,
Sandro Botticelli – Narodziny Wenus
Sandro Botticelli, Narodziny Wenus, około 1485 Tempera na płótnie, Galeria Uffizi we Florencji Sandro Botticelli Naprawdę nazywał się Alessandro Filipepi, ale przeszedł do historii pod przydomkiem „pożyczonym” od pewnego złotnika, w którego warsztacie uczył się jubilerskiego rzemiosła. Botticellego najczęściej kojarzy się ze smutnymi Madonnami o nieskazitelnej urodzie. Wyobrażamy sobie, że i sam twórca musiał być równie uduchowiony jak one. Tymczasem nasz malarz, utracjusz i hulaka, znany z rozrzutności, był niezłym obżartuchem,
Wóz z sianem – Hieronim Bosch
WÓZ Z SIANEM (około 1500-1502), olej na desce, Prado, Madryt Tryptyk – ołtarz składający się z trzech części: środkowej nieruchomej i dwóch zamykanych skrzydeł. Skąd przychodzimy? Wóz z sianem jest pierwszym z trzech wielkich tryptyków Boscha, które tematycznie stanowią całość, odpowiadając na pytania: skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd zmierzamy? Wóz z sianem mówi o pojawieniu się grzechu wśród ludzkości. Początek tej historii rozgrywa się na lewym skrzydle ołtarza, gdzie ukazany jest raj w czterech odsłonach: strącenie upadłych
Krzyk – Edward Munch
EDWARD MUNCH, Krzyk (1893, olej na tekturze, Galeria Narodowa w Oslo) Na tle wyludnionego krajobrazu stoi samotna postać. Sylwetka zarysowana szkicowo, ledwie kilkoma pociągnięciami pędzla, pozbawiona jest cech indywidualnych. Bardziej przypomina przerażającą zjawę, senne widmo, aniżeli człowieka z krwi i kości. Sens postaci na moście jest niejasny, a wymowa całego obrazu wieloznaczna i niepokojąca. Ani przez chwilę Munch nie dąży do oddania pozorów realności – czy to w przedstawieniu postaci, czy
Królowa Jadwiga – Marcello Bacciarelli
Marcello Bacciarelli Królowa Jadwiga, 1768-1771 (Zamek Królewski w Warszawie, Sala Marmurowa) Królowa przedstawiona jest w pozycji frontalnej, lekko zwrócona w bok. Wygląda skromnie, bardziej jak święta niż monarchini. Korona ze stylizowanym motywem lilii – herbem dynastii andegaweńskiej – jest jedynym czytelnym znakiem królewskiej godności. Jedwabna chusta obszyta koronką osłania dekolt i głowę królowej. Ramiona królowej Jadwigi okrywa złocisty płaszcz z połyskującego atłasu, z fantazyjnymi rękawami obszytymi futrem. Dane osobowe: Imię: Jadwiga Ojciec: Ludwik I Wielki; król Węgier
Orfeusz i Eurydyka – Auguste Rodin
AUGUSTE RODIN, Orfeusz i Eurydyka (1893, Metropolitan Museum w Nowym Jorku) Mit o legendarnym śpiewaku Orfeuszu, który zstąpił do piekła, by odzyskać ukochaną Eurydykę, uchwycony został przez Rodina w kulminacyjnym momencie. Nieszczęśni kochankowie zbliżają się właśnie do progu ziemskiego świata. Zamajaczyło już światło dnia, to przed nim Orfeusz zasłania sobie oczy. Zaledwie krok dzieli ich od szczęścia wśród żywych. Eurydyka tęsknym gestem zdaje się już obejmować ukochanego. Ale Orfeusz nie zdoła oprzeć
Adam i Ewa – Jan van Eyck
Jan van Eyck Dążył do oddania prawdy w sztuce, przeciwstawił się włoskiej tendencji do idealizacji, malował świat bez zbędnych upiększeń. Technika malarska Van Eyck całą uwagę skupia na jak najwierniejszym przedstawieniu prawdy. Posługuje się techniką olejną, która pozwalała na kilkakrotne nakładanie warstw farby, subtelne przechodzenie jednych barw w inne i wręcz jubilerską precyzję w oddawaniu szczegółów. Co znaczy granat? Macierzyństwo Ewy zapowiada symbolizujący płodność owoc granatu, który biblijna pramatka trzyma w dłoni. Granat
Mona Liza – Leonardo da Vinci
Leonardo da Vinci, Mona Liza, 1503–1506, olej na desce, Luwr, Paryż Najbardziej podziwiany i tajemniczy obraz w historii sztuki. Symbol całej kultury renesansowej. Obraz musiał mieć szczególne znaczenie dla samego Leonarda, skoro mistrz nie rozstał się z nim aż do śmierci. Powstanie Mony Lizy: Rodziła się dość długo, bo aż 3 lata (1503–1506), a to dlatego, że autor dzieła długo poprawiał je i ulepszał. Twórca: Leonardo da Vinci. Miejsce powstania: Florencja. Miejsce przechowywania: Paryż, Luwr.